قرار

بی قرارم

که چرا

من بی قرار نمی شوم...؟

ممنونم

بگذار تمام شاعرها

از سنگدلی یارشان بگویند...

حالا که تو اینجایی،

من شعر می خواهم چه کار؟؟؟

بهانه!

دلم را به تو می سپارم

                                اما...

                                            تو می روی

و من...

           تو را به خدا می سپارم 

                      و چشمم را به در...

                                                تو را به خدا می سپارم

                                                      و چشمم را به آسمان...

      تو را به خدا می سپارم...

                        تو را به خدا می سپارم

                           دلم را نیز هم...

انگار

تو

فقط

بهانه ای برای دل سپردن بودی!

غفور

گم کرده راهیم که به صورت راه میرود
ای هادی طریق، هدایت نمی کنی؟

من مانده ام،

      این همه راه نرفته و

کوله ای امید...

سرمایه ام تمام شد، تجارت نمی کنی؟

یمشی مکبا علی وجهه

آه من قلة الزاد و طول الطریق  و بُعد السفر

ارحم لمن راس ماله الرجا

ان الله یشتری من المومنین انفسهم