همین که شاعر هر چند وقتی یکبار شعرش را بخواند و لذت ببرد، شعرش را بخواند و بیشتر کشفش کند، شعرش را بخواند و برایش تازگی داشته باشد، نشان این است که به قول سید شهیدان اهل قلم "شعر جرعه ای است از آن شراب روحانی که بر خاک افشانده اند" و شاعر در این میان تنها آیینه ی صیقل خورده ایست که نور را باز می تابد...