نزدیکست پنهانش کنم

 إِنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ أَکادُ أُخْفِیها لِتُجْزى‏ کُلُّ نَفْسٍ بِما تَسْعى‏

سوره مبارکه طه/ آیه 15

 

[مقصود از اینکه در باره قیامت فرمود:" أَکادُ أُخْفِیها- نزدیکست پنهانش بدارم"]

و در جمله" أَکادُ أُخْفِیها" ظاهر اینکه اخفاء را مطلق آورد این است که مراد اخفاء به تمام معنا باشد، یعنى آن را پنهان بدارم و مکتوم نگه دارم، و به هیچ وجه احدى را از آن آگاه نکنم، تا وقتى واقع مى‏شود ناگهانى و دفعة واقع شود، هم چنان که قرآن کریم صریحا فرموده:" لا تَأْتِیکُمْ إِلَّا بَغْتَةً" «1».

ممکن هم هست معناى جمله" نزدیک است پنهانش بدارم" این باشد که نزدیک است از آن خبر ندهم، تا مخلصین از غیر مخلصین جدا شده و شناخته شوند، چون بیشتر مردم خداى را به امید ثواب و ترس از عقاب عبادت مى‏کنند، و یا از نافرمانیش خوددارى مى‏نمایند، در حالى که درست‏ترین عمل آن عملى است که صرفا براى رضاى خدا انجام شود، نه به طمع بهشت و ترس از جهنم، و با پنهان داشتن روز قیامت این تمیز به خوبى صورت مى‏گیرد، و معلوم مى‏شود چه کسى خداى را به حقیقت بندگى مى‏کند، و چه کسى در پى بازرگانى خویش است.

بعضى «2» گفته‏اند: معناى" نزدیک است پنهانش بدارم" این است که نزدیک است حتى از خودم هم کتمانش کنم، و این تعبیر کنایه از شدت کتمان و مبالغه در آن است، چون خود آدمیان نیز وقتى مى‏خواهند سرى را کتمان کنند و در کتمان آن مبالغه نمایند مى‏گویند:

نزدیک است که از خودم هم پنهانش بدارم، تا چه رسد به اینکه براى دیگران آن را فاش سازم، صاحب این قول گفتار خود را به روایت نسبت داده.

__________________________________________________

 (1) و جز به طور ناگهانى به سراغ شما نمى‏آید. سوره اعراف، آیه 187.

 (2) تفسیر فخر رازى، ج 22، ص 20.

ترجمه المیزان، ج‏14، ص: 197و198